Odstąpienie od zakazu prowadzenia pojazdów

Odstąpienie od zakazu prowadzenia pojazdów – przepis art. 87 § 1 k.w. przewiduje odpowiedzialność karną za  wykroczenie prowadzenia pojazdu mechanicznego, najczęściej samochodu, w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w stanie po użyciu alkoholu.

Ze stanem po użyciu alkoholu mamy do czynienia wtedy, kiedy zawartość alkoholu w organizmie kierowcy wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi w granicach od 0,2 do 0,5 ‰ albo jego obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 do 0,25 mg na litr wydychanego powietrza.

Osoba, która przekroczy górny próg stanu po użyciu alkoholu,  a więc przekroczy stężenie 0,25 mg/l wydychanego powietrza lub 0,50 promila alkoholu we krwi odpowiada już nie za wykroczenie, ale za przestępstwo, określone w art. 178a k.k. tj. prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości.

Zgodnie z art.87 § 3 k.w., w razie popełnienia wykroczenia prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu Sąd orzeka zakaz prowadzenia pojazdów na okres od 6 miesięcy do 3 lat.

Warunki orzekania zakazu prowadzenia pojazdów określa art. 29 k.w. Zgodnie ze wskazanym artykułem, za popełnienie wykroczenia prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie po użyciu alkoholu  w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym z art.87 par. 1 k.w. Sąd orzeka zakaz prowadzenia pojazdów w miesiącach lub latach – na okres od 6 miesięcy do 3 lat.

Przy orzekaniu wskazanego środka karnego, Sąd powinien określić również rodzaj pojazdu, którego dany zakaz dotyczy.

Odstąpienie od zakazu prowadzenia pojazdów

Należy jednak wskazać, że Ustawa – kodeks wykroczeń, przewiduje możliwość odstąpienia przez Sąd od orzeczenia wskazanego zakazu prowadzenia pojazdów – także w sytuacji, gdy sprawca popełnił wykroczenie z art. 87 § 1 k.w.

Zgodnie z art. 39 § 1 k.w. Sąd ma możliwość odstąpienia od wymierzenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów – w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie. Oceniając wskazane wypadku, Sąd bierze pod uwagę charakter i okoliczności danego czynu lub właściwości i warunki osobiste. 

Przykładowo X.Y, jako zawodowy kierowca nieznacznie przekroczył wynik 0,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, od którego zaczyna się odpowiedzialność za opisane wykroczenie. Został zatrzymany do rutynowej kontroli, gdzie ruch pojazdów był bardzo mały, natomiast ruchu pieszych nie było wcale. Spożywając alkohol dzień wcześniej – nie miał zamiaru prowadzić pojazdu w dniu zatrzymania. To, że wsiadł on do samochodu, zostało spowodowane nagłą sytuacją (choroba dziecka). X.Y nie był dotychczas karany za jakiekolwiek przestępstwo, prowadzi ustabilizowany tryb życia (tj. pracuje jako kierowca i ma na swoim utrzymaniu dwójkę dzieci).

W powyższej sytuacji Sąd mógłby rozważyć odstąpienie od zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych biorąc pod uwagę zarówno charakter i okoliczności czynu jak i warunki i właściwości osobiste danego sprawcy.

Podsumowując należy wskazać, że wszystkie, przytoczone wyżej argumenty mają bardzo duże znaczenie przy zastosowaniu przez Sąd art. 39 § 1 k.w. i ewentualnym odstąpieniu od orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych.