Jak wygląda protokół pobrania krwi od nietrzeźwego kierowcy?

Zgodnie z Zarządzeniem Komendanta Głównego Policji  nr 496 z dnia 25.05.2004r. w sprawie badań na zawartość w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu z dnia 25 maja 2004 r. (Dz.Urz.KGP Nr 9, poz. 40) pobrania próby krwi do badań na zawartość alkoholu należy dokonać, jeżeli:

1) badany, pomimo przeprowadzenia badania urządzeniami elektronicznymi, żąda pobrania krwi;

2) stan badanego, zwłaszcza wynikający z upojenia alkoholowego, choroby układu oddechowego lub innych przyczyn, uniemożliwia przeprowadzenie badania urządzeniem elektronicznym;

3) istnieją przeciwwskazania do użycia urządzenia elektronicznego wynikające ze stanu zdrowia badanego;

4) badany odmawia poddania się badaniu stanu trzeźwości urządzeniami elektronicznymi.

 Szczegółowe warunki i sposób dokonywania badań koniecznych do ustalenia zawartości alkoholu w organizmie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w stanie po spożyciu alkoholu określa rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz.U. 1983 Nr 25 poz.117 z późn. zm.).

Z czynności pobrania krwi sporządza się protokół, który jest dokumentem w rozumieniu art. 120 § 13 k.k. Opisuje się w nim dane personalne i cechy fizyczne osoby badanej, jej stan zewnętrzny w trakcie badania, ewentualne objawy działania spożytego alkoholu.

Z pobrania bądź odstąpienia od pobrania krwi do badań sporządza się protokół, który dołączony jest do pakietu do próbek krwi i jest dwustronnie wypełniany.

Taki protokół składa się z:

a) części I (wywiady, obserwacje), wypełnionej, opieczętowanej i podpisanej przez lekarza,

b) instrukcji dla pobierającego krew,

c) części II (protokół pobrania krwi), wypełnionej i podpisanej przez osobę pobierającą krew i funkcjonariusza Policji obecnego przy pobraniu krwi oraz osobę, od której pobrano krew.

 Wypełnienie poszczególnych części protokołu powinno odbywać się w następującej kolejności:

a) osoba po doprowadzeniu do placówki, w której zostanie pobrana krew, powinna zostać zarejestrowana w prowadzonej przez placówkę dokumentacji udzielonych porad lekarskich,

b) lekarz uprawniony do pobrania krwi powinien przeprowadzić rutynowe badanie lekarskie z uwzględnieniem określonych elementów z części I protokołu. Po przeprowadzonym badaniu powinien wypełnić część I protokołu, stwierdzając na podstawie przeprowadzonych obserwacji i wywiadu, czy badany:

• jest pod wpływem alkoholu,

• nie jest pod wpływem alkoholu,

• może być pod wpływem substancji odurzających lub psychotropowych.

c) lekarz, względnie inna osoba uprawniona do pobrania krwi, powinien pobrać krew do badań,

d) osoba, która pobrała krew, powinna wypełnić część II protokołu.

Tak wypełniony i podpisany protokół pobrania krwi składa się i umieszcza w opakowaniu transportowym. Policjant obecny przy pobraniu krwi powinien dołożyć wszelkich starań, aby obie części protokołu były wypełnione starannie i odpowiadały stanowi osoby badanej adekwatnemu do treści zawartych w protokole.

Należy pamiętać, że wszelkie nieprawidłowości i uchybienia ujawnione przez podmiot przeprowadzający badanie zostaną skrupulatnie wymienione i opisane w wyniku – sprawozdaniu z przeprowadzonego badania krwi (najczęstszą wzmianką czynioną w wyniku przeprowadzonego badania jest adnotacja, że zestaw – pakiet do pobierania krwi miał np. rozerwaną banderolę zamykającą).

Niejednokrotnie w praktyce zdarzają się takie sytuacje, że we krwi osoby badanej stwierdzono obecność alkoholu, natomiast w części I protokołu pobrania krwi do badań został podkreślony przez lekarza zapis wskazujący, że „badany nie jest pod działaniem alkoholu”.

Występujące w protokołach niedociągnięcia mogą być podstawa do uznania przez Sąd wyników badań za niewiarygodne co w konsekwencji będzie prowadziło do uniewinnienia kierującego od zarzucanych mu czynów i umorzenia postępowania.